گوریل ها عمدتا یاداور خشونت و بزرگی و قدرت هستند .در کنار این صفات نه چندان جالب بدون استثنا انها موجودات جالب و بامزه ای نزد ما انسان ها هستند...همه ما می دانیم انها عاشق موز هستند...دستهای بزرگی که دارند و مشت هایی که بر سینه و زمین می کوبند تا دشمنانشان را بترسانند و بالا رفتن از صخره ها و حتی درختان را هم پیش تر ما در مستندهای سیما دیده ایم. بازیبازان بزرگتر و قدیمی حتما نام گوریل انگوری و کارتونهای بازمه اش را به یاد دارند...انها اگر در دوران کودکی کنسولهای چند بیتی نینتدو رو تجربه کرده باشند بی شک بازی دانکی کونگ را هم انجام داده اند...پر اوازه ترین بازی ان دوران ماریو در برابر دانکی کونگ بود که هنوز هم ساخته می شود... گوریلی که در ان زمان عمدتا غول اخری بود که باید ماریو او را شکست می داد! این گوریل که نامش اقای کونگ است و به خاطر شجاعت و توانایی هایش به او دانکی کونگ (کونگ بزرگ) می گویند. همانند نام این نسخه از بازی، به سرزمین خود برگشته تا کمی در ارامش باشد اما... .
این گوریل دوست داشتنی بعد از مدتها روی کنسول خوش فروش نینتندو یعنی Wii بازگشته و انصافا هم غوغا کرده است...بر خلاف نسخه قبلی که برای همین کنسول عرضه شدند این بار با یک بازی زیبا و خلاقانه تر روبرو هستیم. دانکی کونگ در این بازی دیگر تنها نیست و یک میمون به نام دیدلی هم در این نسخه او را یاری می دهد...دیدلی روی کول دانکی کونگ می نشیند و با داشتن توربو جت در پرشها و عبور از موانع به کونگ کمک می کند...این بازی هم همانند بیشتر عناوین نینتندو یک بازی پلفرمتینگ هست...ماریو براس مهمترین نمونه مشابه این نوع بازی ها است...اما نینتندو 30 سالی میشود که نگذاشته این دو کارکتر یعنی ماریو و کونگ تکراری و مشابه هم شوند(قابل توجه مسولان مایکروسافت و بیو وار) البته اگر کاراکترهای دیگر مانند بمبرمن و سونیک و پک من و پوکر من و غیره را فراموش کنیم!...
در یک بازی پلتفرمینگ که عمدتا بر پایه سکو بازی و چند حرکت خاص بنا شده انتظار چندانی از داستان نیست...اینبار اقای کونگ در حال استراحت هست که موجودات فضایی جنگلی(دقت کنید که این موجودات هم فضایی هستند و هم جنگلی! چه شود!) به جنگلی که او در ان زندگی می کند هجوم می اورند...انها با هیپنو تیسم حیوانات ،انان را مجبور به اطاعت محض از خودشان می کنند(ان موجودات فضایی به چشمان حیوانات جنگل نگاه می کنند و انان را به سرعت هیپنوتیسم و مسخ می کنند البته به شکلی کاملا جالب) ...یکی از این موجودات فضایی به خانه کونگ می رود و می خواهد کونگ را هم مسخ کند.اما هر کار می کند نمی تواند اقای کونگ را هیپنو تیسم کند...دانکی کونگ به ماهیت این موجود(انان شبیه به جغد هستند) شک می کند و در نهایت با او دست به یقه می شود!و چند مشت مخصوص گوریلی به او می زند و او را از خانه خود به بیرون پرتاب می کند...حالا دانکی کونگ بازی ما باید جنگل خود را از شر این موجودات نجات دهد ... این تمام ماجرای بازیست...
هنر بازیهای نینتندو در گیم پلی انها نهفته هست...با این که سکو بازی پلتفرمینگ را بارها دیده ایم اما باز هم از بازی کردن دانکی کونگ خسته نمی شویم...به خصوص انکه دانکی کونگ بر خلاف کربی اسان نیست و در برخی مراحل توانایی های شما در سکو بازی را به چالش می کشد.
مهمترین حرکات شما در بازی پریدن ، بر زمین کوبیدن ، غلط خودن، اویزان شدن و گرفتن اشیا و فوت کردن است! ... این چند قابلیت در طول بازی به انواع مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند...مثلا با غلط خوردن می توانید سریعتر حرکت کنید و هم زمان برخی از دشمنان را بکشید...وقتی دانکی کونگ بر زمین می کوبد می تواند سر بیشتر دشمنانی که به او نزدیک شده اند را گیج اورد .همچنین می تواند با این قابلیت کارهای جالب دیگری مثل پیدا کردن برخی مناطق مخفی بازی و یا خراب کردن برخی اشیا را انجام دهد...
مراحل بازی در مناطق مختلفی انجام می شود...نقشه بازی شبیه به بازی ماریو براس است و از چند فصل تشکیل شده که هر فصل چند مرحله دارد...با رد کردن مراحل هر فصل به یک غول اخر می رسید که باید با استفاده از توانایی هایتان انها را نابود کنید...با نابود کردن هر غول اخر وارد فصل بعدی می شوید...مراحل بازی دور تا دور یک جزیره چیده شده اند و با انجام هر کدام به قله کوه این جزیره جنگلی که مرحله اخر هست نزدیک می شوید...مطمعنا هر بخش از این جزیره تفاوتهایی با بخش دیگری دارد...در واقع هر فصل در یک منطقه متفاوت انجام می شود...یکی در جنگل معمولی و دیگری در داخل اب و ان یکی در داخل مناطق صخره ای و ... تا به قله کوه برسید. البته فکر نکنید مراحل بازی کم و یا اسان هستند...تا دلتان بخواهد مرحله و دشمن و مناطق گوناگون می بینید...
دشمنانتان از جغد های هیپنوتیسم شده(بیشتر دشمنان بای همان موجودات معمولی جنگل هستند منتها توسط ان موجودات فضایی مسخ و هیپنوتیسم شده اند) تا خرچنگ و کوسه و هشت پا و چندین موجود دیگر هستند...البته خود مراحل بازی هم دارای چالشهایی جدای دشمنان مراحل برای شماست...مثلا در یکی از مراحل ستونهای مرحله به روی شما می افتد و در یکی دیگر موج های دریا مانع حرکت مناسب شماست ! ... هوش مصنوعی بازی مناسب است...از انجا که این یک بازی عمدتا کودکانه است هوش مصنوعی هم تابع بازی های همین قشر مانند بازی ماریو براس است...در واقع دشمنان مانند بازی کیلزون سنگر گیری نمی کنند و شما را به اصطلاح هدشات نخواهند کرد بلکه دشمنان بازی با کمک طراحی مراحل تواناییهای شما را به چالش می کشند...به طور مثال در فصل دوم بازی و در مرحله اخر(قبل از غول اخر فصل دوم) در بخشی از ان مرحله،چند خرچنگ به طرف شما حرکت می کنند.در همان لحظه امواج دریا هم هر چند ثانیه از پشت زمینه به طرف شما هجوم می اورد که هنگام هجوم انها باید حتما در یک مکان پناه بگیرید...حال کشتن خرچنگها سخت نیست اما در حین کشتن انان باید به فکر یک جان پناه هم باشید که این موضوع بخش سخت گیم پلی بازیست.در واقع هم به فکر کشتن خرچنگ باشید هم پناه گرفن از دست امواج و هم اینکه مواظب دوباره خرچنگ ها به طرف شما در حالی که پناه گرفته اید باشید!یعنی کنترل فکر و زمان و استفاده از هوش که تعبیرش می شود به چالش کشیدن توانایی هایتان...البته در کل بازی درجه سختی خیلی بالایی هم ندارد !
مهمترین حرکات شما در بازی پریدن ، بر زمین کوبیدن ، غلط خودن، اویزان شدن و گرفتن اشیا و فوت کردن است! ... این چند قابلیت در طول بازی به انواع مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند...مثلا با غلط خوردن می توانید سریعتر حرکت کنید و هم زمان برخی از دشمنان را بکشید...وقتی دانکی کونگ بر زمین می کوبد می تواند سر بیشتر دشمنانی که به او نزدیک شده اند را گیج اورد .همچنین می تواند با این قابلیت کارهای جالب دیگری مثل پیدا کردن برخی مناطق مخفی بازی و یا خراب کردن برخی اشیا را انجام دهد...
مراحل بازی در مناطق مختلفی انجام می شود...نقشه بازی شبیه به بازی ماریو براس است و از چند فصل تشکیل شده که هر فصل چند مرحله دارد...با رد کردن مراحل هر فصل به یک غول اخر می رسید که باید با استفاده از توانایی هایتان انها را نابود کنید...با نابود کردن هر غول اخر وارد فصل بعدی می شوید...مراحل بازی دور تا دور یک جزیره چیده شده اند و با انجام هر کدام به قله کوه این جزیره جنگلی که مرحله اخر هست نزدیک می شوید...مطمعنا هر بخش از این جزیره تفاوتهایی با بخش دیگری دارد...در واقع هر فصل در یک منطقه متفاوت انجام می شود...یکی در جنگل معمولی و دیگری در داخل اب و ان یکی در داخل مناطق صخره ای و ... تا به قله کوه برسید. البته فکر نکنید مراحل بازی کم و یا اسان هستند...تا دلتان بخواهد مرحله و دشمن و مناطق گوناگون می بینید...
دشمنانتان از جغد های هیپنوتیسم شده(بیشتر دشمنان بای همان موجودات معمولی جنگل هستند منتها توسط ان موجودات فضایی مسخ و هیپنوتیسم شده اند) تا خرچنگ و کوسه و هشت پا و چندین موجود دیگر هستند...البته خود مراحل بازی هم دارای چالشهایی جدای دشمنان مراحل برای شماست...مثلا در یکی از مراحل ستونهای مرحله به روی شما می افتد و در یکی دیگر موج های دریا مانع حرکت مناسب شماست ! ... هوش مصنوعی بازی مناسب است...از انجا که این یک بازی عمدتا کودکانه است هوش مصنوعی هم تابع بازی های همین قشر مانند بازی ماریو براس است...در واقع دشمنان مانند بازی کیلزون سنگر گیری نمی کنند و شما را به اصطلاح هدشات نخواهند کرد بلکه دشمنان بازی با کمک طراحی مراحل تواناییهای شما را به چالش می کشند...به طور مثال در فصل دوم بازی و در مرحله اخر(قبل از غول اخر فصل دوم) در بخشی از ان مرحله،چند خرچنگ به طرف شما حرکت می کنند.در همان لحظه امواج دریا هم هر چند ثانیه از پشت زمینه به طرف شما هجوم می اورد که هنگام هجوم انها باید حتما در یک مکان پناه بگیرید...حال کشتن خرچنگها سخت نیست اما در حین کشتن انان باید به فکر یک جان پناه هم باشید که این موضوع بخش سخت گیم پلی بازیست.در واقع هم به فکر کشتن خرچنگ باشید هم پناه گرفن از دست امواج و هم اینکه مواظب دوباره خرچنگ ها به طرف شما در حالی که پناه گرفته اید باشید!یعنی کنترل فکر و زمان و استفاده از هوش که تعبیرش می شود به چالش کشیدن توانایی هایتان...البته در کل بازی درجه سختی خیلی بالایی هم ندارد !
ناگفته نماند در هر مرحله علاوه بر رد کردن و تمام کردن ان مرحله، دو ایتم وجود دارد که در صورت تکمیلشان امتیاز کل مرحله را می گیرید.یکی مربوط به یافتن چهار حرف انگلیسی K,O,N,G که همان نام دانکی کونگ است و دیگری یافتن قطعات یک پازل هست که هر دو در مناطقی خاص و بعضا مخفی هر مرحله وجود دارند...به دست اوردن موز و جان و چند مورد دیگر که در داخل تمام مرحله ها وجود دارند(مانند خوردن ستاره در مایو گالاکسی یا خوردن سیب در بازی محبوب کراش باندیکوت) هم می تواند در بالا بردن امتیاز شما کمک کند.سواری با وسایلی که در برخی مراحل وجود دارد مانند واگن های حمل زغال سنگ بر جذابیت بازی افزوده است.
گرافیک بازی خوب و قابل قبول است و برای یک بازی پلفرمینگ در حد عالیست.مشکلی از بابت گرافیک وجود ندارد(البته در حد کنسول wii) .مناطق گوناگون سر سبز و زیبای بازی و شمایل بسیار جالب دانکی کونگ و دیدلی جذب کننده و شادی بخش است. شما در یک بازی پلتفرمینگ نمی توانید از طبیعی نبودن اب در بازی یا فیزیک نا مناسب برگ درختان ایراد بگیرید...مهمترین بخش گرافیک در یک بازی پلتفرمینگ عدم فرو رفتن اندام و پیکره اشیا در یکدیگر و لود شدن مناسب پس زمینه و سایه هاست(در کنسول wii چندان بخش سایه زنی قوی و انچنانی نیست که البته نیازی هم به ان نیست) که در این بازه بازی بی عیب است...تصاویر ضد نور و هنر نورپردازی در دانکی کونگ هم استفاده شده و صحنه هایی زیبا در گیم پلی بازی ایجاد می کند که نقطه قوتی در بخش گرافیک به حساب می اید.
به نظر شخص بنده موسیقی بازی بر خلاف بخش های دیگر فوق العاده نیست...موسقی و اهنگ های بازی خوب و قابل قبول است اما در حد یک شاهکار نیست...مثلا موسیقی بازی سونیک کولرز را با این بازی مقایسه کنید! موسیقی بازی ارام و در مناطق مختلف همگام با ریتم بازی متغیر است اما انچنان نیست که در یاد شما بماند(بر خلاف موسیقی بازی ای چون ماریو براس).در کل بخش موسیقی دانکی کونگ متوسط است.
بازگشت به وطن که نام این نسخه از سری بازیهای دانکی کونگ است نمره خوبی از سایتهای جهانی گرفته...میانگین نمرات جهانی چیزی در حدود 9 از 10 است...البته نمره شخصی من به این بازی 8.5 از 10 می باشد...
این نسخه باز هم توانایی های تمام نشدنی نینتندو را در ساخت بازیهای سرگرم کننده نشان داد و به دیگر سازندگان فهماند که هنوز هم می توان از همان کاراکترهای 30 سال پیش هم یک بازی ناب ساخت.نینتندویی که در قرن 19 میلادی با هدف ساخت اسباب بازی ایجاد شد هنوز هم عملا همین کار را می کندو لااقل برای قشر کودک و نوجوان خوش نام است و اساب بازی انان را فراهم می کند . گزاف نیست اگر نینتندو را در زمینه بازی های پلتفرمینگ بی رقیب بدانیم.
این نسخه باز هم توانایی های تمام نشدنی نینتندو را در ساخت بازیهای سرگرم کننده نشان داد و به دیگر سازندگان فهماند که هنوز هم می توان از همان کاراکترهای 30 سال پیش هم یک بازی ناب ساخت.نینتندویی که در قرن 19 میلادی با هدف ساخت اسباب بازی ایجاد شد هنوز هم عملا همین کار را می کندو لااقل برای قشر کودک و نوجوان خوش نام است و اساب بازی انان را فراهم می کند . گزاف نیست اگر نینتندو را در زمینه بازی های پلتفرمینگ بی رقیب بدانیم.
No comments:
Post a Comment